sty 17
12
Mieszkają z dala od cywilizacji i nazywają siebie Rarámuri, czyli „biegający ludzie”. Potrafią podczas jednej sesji (biegnąc przez 2 dni z rzędu) przebiec do nawet 320 km!!!
To jak 7,5 maratonów jeden po drugim.
Czy możemy się od nich czegoś nauczyć?
Zapraszam Cię po 3 najcenniejsze lekcje z książki „Urodzeni biegacze”:
Jeśli prezentacja Ci się podobała, kliknij proszę:
Damian ja przez ciebie zbankrutuje 
. Uwielbiam czytac ksiazki. Nauczylam sie od Jima Rohna budowac swoja biblioteczke. Kolekcjonuje ksiazki juz od 4 lat i Elon Musk i ta dzisiejsza oczywiscie sa na mojej liscie do kupienia;) Wielkie dzieki i Pozdrawiam
Ups, wybacz Może następnym razem znajdzie się recenzja jakiejś słabej książki, którą odradzę
Oj, Damian, zapomniałeś dodać na początku, że już po obejrzeniu Twojej prezentacji chce się biegać, nawet bez czytania ksiązki 
Damian jak zawsze super prezentacja i dzięki za inspirację (nie chodzi o książkę) bardziej o jej prezentację szukałem pomysłu do mojego projektu
Do usług
Bardzo ciekawe jest to, że najmniej kontuzji mają biegacze w najtańszych butach… 
Wychodzi na to, że powinnam więcej chodzić boso
Gratuluję małżeńskiego stażu oraz – z tego co czuć z Twojej wiadomości – spełnienia
Każdy z nas ma inną drogę i został powołany do nieco innych rzeczy. Cieszę się, że podążasz z radością swoją.
Wow! Genialne. Jaram się tak przygotowanymi recenzjami książek. Wiele się z tego filmu nauczyłem Damianie i cieszę się, że poświęciłem te 10 minut zamiast przez 10h czytać książkę. Mega ROI
Strasznie się cieszę, że Ci się podobają
PS Do zobaczenia w sobotę
Dzięki za prezentację Bardzo
Ja i moja żona zaczęśliśmy tak na serio biegać w zeszłym roku – latem. Dopóki było ciepło, biegaliśmy razem – zazwyczaj 2 razy w tygodniu. Potem, w czasie jesienno-zimowym, to ja sobie ograniczyłem bieganie do mniej więcej 10 – 15 minut raz na tydzień (przy takiej temperaturze ledwo się zdążę rozgrzać, więc nie odczuwam też natychmiastowej potrzeby prysznica, jak latem)…
Baardzo mnie ta prezentacja zachęciła i do przeczytania książki, i do biegania w ogóle
Wrzućcie na youtubie frazę „Exploring Endurance Running: The Tarahumara Tribe” – w filmie pokazane jest jak naprawdę biegają Raramuri i Muki (kto to jest muki – zajrzyjcie na Wikipedię ). Od 5:18 pokazano bieg mężczyzny, a później kobiety. Obejrzyjcie je w zwolnionym tempie 0,25x (na YT w menu odtwarzacza: Ustawienia–>Szybkość–>0,25). Widać, że nie ma żadnego podobieństwa do baletnic. Autor książki za bardzo naciąga tym sformułowaniem, bo sugeruje ono kontakt z podłożem opuszczanej stopy od palców. Na filmie widać jak to się odbywa: gdy pięta znajduje się kilka centymetrów nad podłożem, śródstopie i palce opuszczają się do pozycji poziomej i KLAPIĄ CAŁĄ STOPĄ O PODŁOŻE. Ponieważ goleń jest nachylona pod niewielkim kątem do przodu, więc ciężar ciała nie spoczywa w tylnej części ciała a bliżej środka stopy i palców. I biegnący mężczyzna na filmie i biegnąca kobieta stosują ten sam sposób klapania stopą na podłoże, z tym że każde trochę inaczej obciąża dotykającą podłoża stopę.
Na Wikipedii podano jak się odżywiają – głównie pożywienie węglowodanowe – przede wszystkim ryż, owoce i warzywa. Mięso stanowi 5% ich pożywienia. Wytwarzają napój energetyczny z nasion szałwi hiszpańskiej. Takie nasiono zawiera 41% tłuszczów i 42% węglowodanów, ale że 34% to błonnik, więc energetycznie zużywa się tylko 8% węglowodanów. Ciekawostką jest, że jako źródło o wysokiej zawartości węglowodanów spożywają… piwo z kukurydzy (nisko alkoholowe).
Co do butów, to lepiej nie kopiować ślepo cudzych idei. Gdy jestem kilkanaście godzin na chodzie w trampkach chińskich, o cienkich i twardawych podeszwach, to bolą mnie stopy. To samo mam gdy spędzam kilkanaście godzin w butach wieczorowych z twardą wyściółką od środka. Za to, gdy mam założone obuwie sportowe, szczególniej do biegania (z tym, że nie biegam, a chodzę, stoję lub czasami siądę), i obciążam stopy podobnymi ruchami jak w trampkach, to stopy nie bolą lub są to mniejsze bóle. Ból stóp jest silnie skorelowany z moją wagą ciała. Gdy pilnuję się i ważę mniej, stopy dłużej nie bolą. Więc Raramuri, mając lekką wagę ciała (mało białka w pożywieniu i sporo ruchu), mają dużo mniejsze obciążenie wszelakich stawów i kości stóp. Weźcie to pod uwagę. Z kolei chodzenie po górzystym terenie w twardym, mocnym obuwiu również powoduje bóle stóp. Dla mnie najlepsze są miękkie w środku buty do biegania.
Ewentualnie trzeba sprawdzić jak stopy męczą się przy takiej kłapiącej technice biegowej. W każdym razie istnieje coś takiego, jak zdrowy rozsądek. Starajcie się korzystać z niego maksymalnie.
Doczytałem, że Raramuri obuci w ichnie sandały dotykają podłoża w 40% śródstopiem, 30% przednią częścią stopy i 30% tylną częścią (pięta). Za to Raramuri biegnący w tradycyjnym obuwiu dzielą się na uderzających o podłoże piętą – 75%, i uderzających śródstopiem. Pewnie dodać należy siłę przyzwyczajenia. Kultura zachodnia miałaby pewnie inny procent. Mało kto kładzie stopę płasko, jak Raramuri.
Dla zainteresowanych badaniami, z których zaczerpnąłem dane („Strike type variation among Tarahumara Indians in minimal sandals versus conventional running shoes”; Daniel E. Lieberman, Journal of Sport and Health Science, Volume 3, Issue 2, June 2014, Pages 86–94):
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2095254614000350
Tylko czy technika Tarahumara jest najefektywniejszą techniką biegową? 61-letni Cliff Young przebiegł ultramaraton Sydney-Melbourne 875 km bez zatrzymywania się specyficzną techniką, którą pozwoliła na taki wyczyn. Nazwałbym to „szuraniem”. Poszukajcie na YT i popatrzcie. Facet trenował bieganie na łące w gumowcach i rozchełstanym ubraniu roboczym w poszukiwaniu i zaganianiu owiec do zagrody. W pewnym sensie obie techniki są do siebie podobne – różnią się znacznie od technik biegowych opracowanych przez metodyków i szkoleniowców zachodnich.
Napiszę więcej. Takie „szuranie” w każdej dziedzinie życia, w każdej działalności człowieka, przyniesie równie spektakularne rezultaty. Dlaczego? Poczytajcie o Youngu i historii, jak stary żółw pokonał dwukrotnie młodsze i sprawniejsze zające.
Damian zrobiłeś genialną ocenę książki może zrobił byś na swojej stronie zakładkę z rekomendowany książkami , które warto przeczytać bo np. pomogą nam pokonać trudności czy budować majątek zapewne ty znasz takie perełki i mógł byś je nam zaprezentować i ocenić , myślałeś nad tym?
oni od dziecka trenuja biegi (mecze ganiani pilki ) a my cale zycie w nie wiedzy, dlatego mamy bolace stopy itp kontuzje czytalem jak sie przygotowywalem do maratonu w 2013, po lekturze zmienilem buty na plaskie i 2 tygodnie ostro trenowalem stopy (zwijanie recznika itp cwiczenia jak na plaskostopie) ogolnie staram sie chodzic na boso ile sie da i stawiac stopy rownolegle i plasko, na poczatku dziwnie i tak jakos smieszne uczucie. teraz biegam w fivefingersach (smieszne buty w ktorych kazdy palec w innej dziurce) ps. super byl rozdzial jak ich kartel narkotykowy dopadl w drodze do plemienia polecam rowniez „jedz i biegaj” Scoot Jurek
Chyba zaszla u mnie jakas ciekawa synchronizacja zdarzen bo wlasnie wdrozylam nalogowe bieganie w swoim zyciu. 2 dni temu postanowilam biegac zamiast chodzic, np lzej sie ubierac i biegac z psem zamiast nudno spacerowac. Psu to bardzo odpowiada i jest bardzo zadowolony. Postanowilam tez biec do regularnych celow jak np. dom, przystanek, sklep. Moze to takie dziwne, ale dystanse w moim miasteczku sa duze i postanowilam oszczedzic czas. Korzysci jest duzo: szybciej pokonuje dystanse, szybciej podnosze temperature ciala i lepiej sie dotleniam. I tak smiesznie poniewaz dzisiaj widze prezentacje o plemieniu ktore biega. Nie jestem wiec jedyna
